Rozdział 17 ,, Zgoda i wiadomość która przeraża "

Rano wstałam wcześnie przy czym oczywiście się nie wyspałam no niestety …….

Wzięłam prysznic i ubrałam się w wybrany przeze mnie zestaw

Zeszłam na dół gdzie był już tata i nasze naszykowane śniadanie

-To jak tam z Leo

-W porządku

Po chwili na dół zeszła pani Victoria i pani Karen

-Dzień dobry przywitałam się

-Dzień dobry – odpowiedziały mi

-To jak pogodzeni wszyscy – uśmiechnęła się pani Karen

-Tak – zaśmiałam się

-To dobrze bo pasujecie wszyscy  do siebie – dodała pani Victoria

-O której mamy samolot bo nie za bardzo się orientuję

-O 14  po czym przylecimy o 16  - w tym monecie do pani Victorii zadzwonił telefon

Po skończonej rozmowie pani Victoria zwróciła się do nas

-Zaraz po przyjeździe musimy się przyszykować bo jutro chłopcy mają koncert wieczorem w Austrii

-Naprawdę ?

-No a co jeśli ?....

-Mówisz o tej dziewczynie ?

-Tak – spuściłam wzrok

-Słuchaj  ja ci nie mówiłam i Leo też prosił ale ona wygrała możliwość spędzenia z nimi czasu

-Coo ?! 

-Nie wierze w to jak to

-Ohh

-Nie złość się jeżeli Leo coś z nią zrobi  ja się z nim rozliczę

-No dobrze

-Ale nie mów mu że ja ci powiedziałam  nich będzie na tyle odważny i sam ci to powie

-No dobrze

-Hej – do kuchni weszła Weronika która była pełna energii

-Dzień dobry

-Dzień dobry- odpowiedziały mamy Charliego i Leo

-Co ty taka szczęśliwa ?- zapytałam ją ze zdziwieniem

-Dobra porozmawiajcie sobie a my idziemy po chłopaków żeby się zbierali

-Dobrze

-Co ty taka szczęśliwa ?- powtórzyłam pytanie

-A co nie mogę ?

-No możesz ale wiesz dziwnie wyglądasz

-Czemu niby

-Bijesz taką radością że aż boli

-Przestań – uderzyła mnie lekko w ramie

-No co – powiedziałam przez śmiech

-A bo wiesz wczoraj przyszedł do mnie Charlie gdy miałam już iść spać

-Noo ….- powiedziałam z ciekawością

-I wiesz wszedł do pokoju

-No ……

-Zapytał co robię

-Przyszedł do ciebie późno w nocy zapytać co robisz ?

-No i powiedziałam że miałam zamiar iść spać bo jestem zmęczona

-Aha a on na to

-Że szkoda bo chciał coś obejrzeć ze mną

-A ja na to że no spoko

-A on że nie bo skoro jestem zmęczona to muszę się wyspać

-Ja mówię że mi to nie przeszkadza co nie ?

-No  - powiedziałam uśmiechając się

-Co się śmiejesz poważnie mówię

-Wiem – zaczęłam się śmiać

-Przestań

-No okej mów dalej

-A ten że mam iść spać iiiii.........

-Iiiiiiii

-No i mnie pocałował i wyszedł

-A to temu taka w skowronkach chodzisz ?

-No bo wiesz wróciliśmy do siebie i tak powieli do mnie dociera wszystko

Zaczęłam się śmiać

-Z czego się śmiejesz to aż tak śmieszne ?

-Wiesz szybko do ciebie docierają informacje

-Cicho bądź

-Co tak się śmiejecie – usłyszałam głos Leo

-A nie nic

-Powiadasz – złapał mnie za biodra od tyłu

-Leoo

-Słucham cię

-Przestań

-Ależ dlaczego- pocałował mnie w policzek a mój tata spoglądał na nas kątem oka myślał ze go nie widać

-Leoo

-No już już

-Usiadł naprzeciwko mnie i zaczął jeść śniadanie

~Weronika~

Mina naszego taty bezcenna aż się Sarze głupio zrobiło a mi się strasznie chciało śmiać ale wolałam powstrzymać się i udawałam poważniejszą  gdy już skończyłam jeść śniadanie udałam się na górę  by znieść swoją walizkę a idąc błądziłam w swoich myślach i wpadłam na schodach w ramiona Charliego

-Co księżniczko już z rana na mnie wpadasz

-Oj nie bądź śmieszny zamyśliłam się

-Ojojoj

-Pffff – przewróciłam oczami

-Nie pfff-aj mi tu

-Bo co ?

-To – przybliżył się i musnął moje usta – w tym momencie koło nas przeszła pani Karen Charlie nie zwracał uwagi na swoją mamę za to ja czułam się troszkę skrępowana

-Charlie ?- powiedziałam po tym jak odsunął się ode mnie

-Słucham cię a tak w ogóle gdzie szłaś ?

-Szłam po walizkę w zasadzie stanąłeś mi na drodze

-Przypominam ci że ty we mnie wpadłaś

-Oj cicho

-Dobra puść mnie idę po walizkę

-Ja ci ją wezmę a ty schodź idź na dół

-No dobrze

~Sara~

-Widziałam Charliego i Weronikę jak się całowali są tacy uroczy – powiedziała pani Karen wchodząc do salonu

-Ojej ale słodko – zaśmiałam się delikatnie

-Wiesz ja ciebie też mogę pocałować – Leo szepnął mi do ucha

-Leooo

-No co

-Nic – pocałował mnie w policzek

-Leoo

-No co księżniczko

-Nic

-Jesteście tak uroczy – zaśmiała się pani Victoria

-Jesteśmy – do salonu weszli Weronika z Charlie

-No to zbieramy się

-Wstałam z sofy i podeszłam do taty pożegnać się z nim – nie wiem czułam od środka to co kiedyś było ale moje myśli nadal mi przeszkadzały w wybaczeniu tego co zrobił. Po pożegnaniu się ruszyliśmy na lotnisko tam poczekaliśmy troszkę i dotarliśmy w końcu do domu

-No jesteśmy

-Jak było u taty ?- zapytała nas mama w samym progu

-Ehhh -ominęłam ją i weszłam na górę do pokoju

~Weronika~

-Jak było – tym razem mama zwróciła się do mnie

-No uszło

-Jak tam spodobała wam się niespodzianka

-Bardzo  świetna

-A i nie rozpakowuj się

-Eee jak to ?

-Bo jutro jedziemy do Austrii chłopcy maja koncert i wygrali spotkanie z fanką

-O fajnie ale nic nam nikt nie wspominał

-No bo a w sumie dowiesz się w swoim czasie

-Co ?

-Nie nic idź już odpocząć

-Okej

-Sara – zapukałam do pokoju mojej siostry

-Wchodź

-Co tam ?

-No wiesz  że ten jedziemy do Austrii na koncert jutro ?

-Wiem

-Co skąd ?

-Mama Leo mi powiedziała rano

-A wiesz ze mają się spotkać z fanką

-Wiem

-Ahaaa

-I wiesz kto to jest

-Kto?..... Zaraz

-No właśnie Hannah

-Ta..

-No ta  ale nic nie mów Leo że wiem jestem ciekawa czy się przyzna

-No okej nic nie powiem

-No dobra to ja idę zmęczona jestem a jutro lecimy

-No trzymaj się

~Sara~

-Zaraz po tym jak wyszła Weronika postanowiłam pójść do łazienki wziąć prysznic po czym osuszyłam swoje ciało i ubrałam piżamę

Już miałam się iść położyć spać  gdy usłyszałam pukanie do drzwi

-Proszę

-Hej księżniczko

-Cześć stało się coś

-No bo wiesz o tym że my jutro jedziemy do Austrii ?

-Tak wiem

-I jedna z fanek wygrała spotkanie z nami po raz kolejny

-Tak wiem

-I tą osobą jest Hannah

-Ohhh – westchnęłam tak aby Leo nie domyślił się że wiedziałam

-Ale obiecuję że tym razem nic między nami nie będzie

-Leo nie obiecuj bo nigdy nic nie wiadomo

-Tak wiem ale

-Cii – uciszyłam go

-Ja cię naprawdę przepraszam i żałuję

-Wiem -  po policzku spłynęła mi łza

-Sara nie rób mi tego

-Ale czego

-Nie bądź smutna proszę cię – po wypowiedzeniu tych słów przybliżył się i mnie pocałował

-Leo ale proszę cię nie zrób mi tego samego

-Nie zrobię Kocham cię

-Ja ciebie też – nasze usta złączyły się ponownie

-To ja już pójdę

-No dobrze

-Dobranoc pocałował mnie w policzek i wyszedł

Nie wiem czy mam się bać tego że Leo spotka się z nią ponownie czy mam bać się jej ohhh

Po długich przemyśleniach w końcu zasnęłam…

Kochani już 17 rozdział  tyle się dzieje :D Ohh mam nadzieje że wam się podoba i zapraszam was do motywowania mnie w formie komentarza ;) Wiecie co mnie ciekawi, ile Was jest? A no oczywiście zapraszam Was do rozmowy na temat rozdziału. Chciałabym wam przekazać również , że możecie się z nami kontaktować
e mail : sellabam@onet.pl
wercixbam@onet.pl
a na asku możecie zadać nam pytanie czekamy  :)
http://ask.fm/Adminka_Sella
http://ask.fm/Adminka_Wercix#_=_
Zapraszamy Was bardzo serdecznie :) /Sella